Lied om vrede (Franck Ploum)
De wereld houdt haar adem in
oorlog is weer geboden.
Een taal van wapens en gewin
mensen die mensen doden.
In hoop en vrees een lange stoet
voortvluchtig, opgejaagden
zij die hun leven wagen.
Kom Geest van liefde en van moed
open het hart van diegenen
voor wie geen leven er toe doet,
die liefde doet verstenen.
Laat jouw Woord in hen binnen gaan
dat toch tot bloei mogen komen
steden van eeuwige vrede.
Dat wij niet lopen in de ban
van steeds weer oorlogswerken.
Maar dromen blijven dat het kan
eind aan het recht van de sterken.
Jouw droom die ooit wordt waargemaakt
geluk groeit op de aarde
niemand die vlucht voor een wapen.
Uit: Liturgisch moment tijdens Pastorale Impulsdag Wittemer Leergang
op 1 april 2022