Gaat of wordt Asten plat?

Omdat ik buiten Asten werk, kom ik zelden in het centrum. Ik wist dan ook niet wat ik zag, toen ik daar op donderdagmorgen 1 november toevallig wel moest zijn. Het centrum lijkt wel één grote bouwput. Overal moet je uitwijken voor in rood en wit gekleurde platen, die langs de rijbaan of op het trottoir staan. Tussen zandhopen bewegen mannen in oranje werkkleding en met kleine graafmachines. Ze trekken oranje kabels of buizen van grote rollen en laten die zakken in de uitgegraven sleuven. Auto’s moeten hun snelheid verminderen en fietsers worden tot afstappen gedwongen. Maar straks kunnen we dan wel supersnel glasvezelen en in ‘no time’ virtueel over heel de wereld reizen. Hopelijk liggen dan ook alle stoeptegels en klinkers weer in de goede formatie terug en is het grondgebied ook voor gehandicapten veilig te betreden.

De Burgemeester Wijnenstraat is afgesloten, zo laat een geel omleidingbord weten. Daar aangekomen blijkt ter hoogte van de Markt ook geen doorgang naar de Wilhelminastraat mogelijk te zijn. In plaats daarvan kijk je hier in een grote bouwput, waaruit straks de nieuwe Gitzels zal gaan verrijzen. Er wordt stevig gewerkt aan de toekomst van ons centrum, dat zie je zo. Dat zal straks na jarenlang talmen en procederen eindelijk een heel ander aanzien gaan krijgen. En, als de gemeente tenminste nog geld heeft, hopelijk een mooie eenheid worden.

In de buitenwijken, waar ik woon en dagelijks op weg naar mijn werk doorheen kom, is een andere, zeer ernstige kaalslag bezig. Het een na het andere rozenperk wordt opgedoekt en vervangen door een zandvlakte, die, als alles goed gaat, straks opgaat in het omringende grasperk. Vanaf 2013 zal Asten geen gemeente ‘florale’ meer zijn!? Dan kennen we naast huizen en andere gebouwen alleen nog grasvlaktes. En zal er van bloeiende planten zoals die geduldige rozen weinig meer te zien zijn.

Maar dat is nog niet alles. De kaalslag gaat verder. Er worden steeds meer wortelresten van struiken zichtbaar. Alles wat hoger is dan tien tot twintig, soms nog vijftig centimeter, wordt zonder pardon gekortwiekt. Er wordt met de botte schaar overheen gemaaid alsof het onkruid is. Zo moeten ook struiken en andere bosschages langzaamaan het veld ruimen. Er zijn straks geen beschutte plekken meer te vinden. Ons mooie rustieke dorp maakt plaats voor kille buitenwijken. Wordt de natuur nu ook al slachtoffer van de crisis? En gaan we onze mooie natuurlijke omgeving helemaal wegbezuinigen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.