TUSSEN DE RIJSTVELDEN
Van Mérida over Valverde de Mérida, Guareña en Yelbes naar Medellín.
De weg uit de stad hebben we snel gevonden via onze gids. Aan de rand van stad is het even zoeken naar de EX-307. Dan begint het klimmen met voorbijrazende auto’s. Maar het gaat goed en we schieten snel op. In Valverde de Mérida kopen we bij de Spar brood, water en yoghurt. We zien onderweg veel olijven, druiven, mais, sinaasappel en erwten en later ook veel rijst.
In het west-amerikaans ogende Guareña drinken we langs de weg op een smal terrasje koffie dat we door een luikje kunnen bestellen. José maakt een foto van een man aan het luikje. Dat lokt een bezoeker binnen uit om naar buiten te rennen en hem zoiets als “Je hebt nog nooit een vrouw kunnen krijgen” toe te roepen. Dat wordt beantwoord met een trap naar de schreeuwer.
Dan fietsen we verder door steeds meer rijstvelden en zijn we onder de indruk van de vele toevoerkanalen van water en van de bevloeiing van de gewassen.
In Medellín vinden we direct over de brug ons hotel Rio. Met veel moeite maakt de kok ons duidelijk dat we de hotelkosten al automatisch hebben betaald. Na douchen en wat rusten gaan we het stadje bij een temperatuur van 35 graden verkennen. We fotograferen het beeld van Hernan Cortes. Omdat het te warm is drinken we in Café Bar H.P. een verfrissing met zoute pinda’s. Het lukt José niet onopgemerkt een foto te maken van de daar kaartende mannen.
Dan halen we om 18.00 uur info bij het Officina de Turismo. We krijgen uitvoerige uitleg van een jongedame, die ook wel naar Santiago wil lopen. En een stempel van de Camino Mozárabe in onze pas. Dan kan er wel een foto gemaakt worden van de jongedame.