Afgelopen maand was ik per 1 december precies twaalf-en-een-half jaar als pastoraal werker in dienst van Deurnese parochies. Concreet betekent dit dat ik per 1 juni 1998 een aantal jaren gewerkt heb binnen de parochies van Deurne-Centrum en Gerardus Walsberg. Dit samenwerkingsverband kende een pastoraal team, bestaande uit een pastoor, een pastoraal werker en een parochie-coördinator. Met die laatste, Lia Kerskes, heb ik na het vertrek van Ton Hasselman als pastoor per juni 2000 een viertal jaren de zorg voor deze twee parochie behartigt. Mede dankzij de kundige en betrokken inzet van Lia is ons dat wonderwel gelukt en hebben we ervoor kunnen zorgen dat het pastoraat voortgang kon blijven vinden. Niet in het minst door de hulp van een zestal priesters voor de liturgische vieringen.
In de loop van 2004 kwam Paul Janssen langzaam (eerst op afstand en hoofdzakelijk via e-mails) in beeld als nieuwe pastoor voor de intussen gevormde Pastorale Eenheid Deurne. Die eenheid was een samengaan van vier parochies: de twee al genoemde en de parochies Sint Willibrordus Zeilberg en H. Jozef. Per 1 januari 2007 zijn deze samen met de intussen opgeheven parochie H. Geest overgegaan in de nieuwe parochie Heilige Willibrord Deurne. Daarmee werd ook mijn taakveld uitgebreid en kreeg ik een nieuwe aanstelling bij deze parochie, die de hele plaats Deurne omvat.
In deze laatste periode is het aanvankelijke Parochieel Centrum voor de twee parochies uitgegroeid tot het Parochiecentrum voor de nieuwe parochie. Die ontwikkeling heeft ook duidelijk zijn weerslag op de bemensing. Waren dat aanvankelijk Lia en ik, ondersteund door een stencilman en een interieurverzorgster. Op dit moment betreft het zo’n 20 mensen. Lia (van wie we helaas in 2008 door haar vroegtijdig overlijden afscheid hebben moeten nemen) is opgevolgd door twee mensen die de coördinerende taak voor de hele parochie verzorgen. Daarnaast zijn er elke dag tijdens de ochtendopenstelling gastdames en -heren aanwezig om de bezoekers te ontvangen, koffie aan te bieden en intenties voor de vieringen in te schrijven. Met daarnaast het nodige stencilwerk, nieten en vouwen biedt dit alles bij elkaar een hele bedrijvigheid.
Ik vind het fijn om binnen zo’n levendige parochie actief te mogen zijn. Na het vieren van mijn 25-jarig dienstverband binnen bisdommelijke instellingen in 2006 paste nu een sobere viering. Die vond op donderdag 30 december plaats samen met alle direct bij het Parochiecentrum betrokkenen. Het werd een fijn en gezellig gebeuren. Bijgaande foto geeft daarvan een indruk.
