Onder deze titel hebben we in onze parochie op 17 september j.l. een eerste gebedsviering gehouden in het kader van “Anders Vieren”. De vieringen in dit kader wijken af van de reguliere vieringen, omdat ze op andere tijden plaatsvinden, er anders uitzien en iedere keer weer kunnen verrassen.
Deze eerste keer hebben we ondersteuning gekregen van de SRTV – “Stichting Religieuzen Tegen Vrouwenhandel” uit Den Bosch, die ons liturgisch materiaal aanreikte en medewerking verleende aan een gesprek over mensenhandel na de viering.
Voor deze gelegenheid hadden we op het priesterkoor een beeld van de Deurnese kunstenares Monika van Kempen opgesteld. Het beeld toont op het eerste gezicht een kruis met een corpus. Maar bij nader bekijken blijkt het corpus een vrouwenfiguur te zijn.
Bij de opening van de viering omschreef pastoor Paul Janssen dit beeld als volgt:
Hier vooraan staat een beeld.
Ik werd erdoor geraakt.
Het lijkt op een kruisbeeld,
maar dat is het niet.
Het is een geschonden vrouw
met een kruis op haar schouder,
of nee, het kruis zit in haar,
het lijden, de pijn, het verdriet
om alles wat gebeurt en zij niet wil,
om alles wat zij wil en niet gebeurt.
Zij is in de kern van haar wezen
doorboord, geschonden,
maar haar hart is niet geraakt.
Het is gewond, maar niet gedood.
Het klopt verder,
slag na slag, stap voor stap.
druppelsgewijs
kan zij toch liefde geven,
borrelt nieuw leven
van hart tot hart tot hart.