EEN ONVERWACHTE ONTMOETING
Santiago de Compostela
In de kathedraal gaan we eerst bij Jacobus langs. Hij heeft nog niet veel bezoekers. José omhelst Jacobus inniger dan twee jaar geleden.
We zien verschillende bekenden van onderweg en fotograferen het zwaaien van het wierookvat na de mis van 10 uur.
Tegen 12 uur zit en staat de kerk bomvol voor de pelgrimsmis. Wij hebben tijdig een plaats in de banken met ‘reservado por peregrinos con credential’ ingenomen. Regelmatig moet door de ordedienst tot stilte worden gemaand. De viering is helemaal in het Spaans met de bisschop als hoofdcelebrant. Alleen het Santus en het Onze Vader zijn in het latijn. Er zijn na het evangelie twee toespraken van – denken wij – pelgrimsgroepen, die de bisschop iets aanbieden.
Na het te communie gaan zien we opeens drie Astense dames staan: Jorien, Helma en Mieke. Ze maken met een gezelschap een tiendaagse rondreis. We zoeken elkaar na de ceremonie met de butafumeiro en de zegen op. Na een kop koffie gaan we later samen eten. Het is een onverwacht gezellige middag. Het lijkt wel of we even thuis zijn in Asten. En zij vinden het geweldig dat zij ons getroffen hebben. Regelmatig laten ze hun reisgenoten weten dat wij twee fietspelgrims uit hun dorp zijn.
