WE ZIEN STEEDS VAKER BEKENDEN
Zamora
Om even voor zeven worden we wakker van gepraat. Snel wat wassen, alles inpakken, nog een laatste hap in de keuken en dan naar buiten. Daar maken we gebruik van de internetverbinding en reserveren een hotel. Daar aangekomen blijkt het op de derde verdieping te zijn, waar geen receptie is en niemand komt opdagen. Intussen ontmoeten we in de stad de Franse vriend van Ingo, die bij een ander hotel op een andere etage zit. We gaan terug naar de albergue en annuleren de boeking bij Hostal Sol.
Terug op het Plaza Mayor treffen we een Duits stel en schuiven aan. Zij adviseren Hotel Rodrigo, maar dat blijkt later vol. De man daar verwijst naar een ander hotel om de hoek, dat ook vol is. Een andere man belt een derde hotel, waar nog wel plaats is. Nu zitten we dan om half twaalf in Hotel Reina.
We komen elkaar overdag regelmatig tegen. Gisteravond en vanmorgen in de albergue hebben we met Bart uit Amersfoort gepraat. Onderweg vanmorgen die Fransman. Op het terras bij onze koffie een jong Duits stel, dat al drie maanden onderweg is vanuit een plaatsje dicht bij Enschede. Ze gaan nu via de Franse kust naar Schotland. Zij werken bij de FIOD en hebben een jaar vrij.
Na een bezoek aan het Officina de Turismo en boodschappen treffen we op het terras Angelina uit Antwerpen, die misschien moet stoppen, en de jonge Eva uit Amsterdam, die drie dagen geleden is begonnen in Salamanca en het allemaal maar heel spannend vindt. En dan is er ook weer Julien, de Luikenaar, die geen Nederlands spreekt, alleen Engels of Frans. Hem kennen we intussen al weken.
