WE GAAN VERDER
Van Santiago de Compostela over Cacheiras, Ramallosa, Pontevea, Carcacia, Pousada, Iria Flavia, Padrón, Rois, Aguasantas, Noia naar Serra de Outes.
Het motregent lichtjes als we buiten komen en op zoek gaan naar een ontbijt. In de bar staat een dronken man koffie te drinken. En ook een cognac, maar hij kan het glas niet ver genoeg achterover krijgen. Na een paar pogingen zet hij het glas terug op de bar en verlaat hij het café.
Een man kijkt de bar in, herkent ons van onderweg en komt bij ons zitten. We praten over onze verdere plannen. Hij, Fransman, gaat morgen terug naar Lyon.
Na Padrón en Rois klimmen we later over een weg die men twee jaar terug aan het vernieuwen was. De uitgespaarde bochten blijven gewoon liggen. Er komt een Engelsman van de andere kant. Hij gaat niet naar Santiago, want daar hebben ze geen fietspaden en verder is het ’the same shit’. Wij kunnen er niets mee. Je neemt de weg toch zoals ie is, of niet soms?